Leestijd: 3 minuten
Rishi Sriram
hoogleraar op the School of Education van de Baylor University:
“Rijke ervaringen – van spelen tot kunst en relaties –
vormen de fundamentele ontwikkeling van een jong kind.”
In onze kleuterschool zetten we in op “brede ontwikkeling”.
We dompelen kinderen onder in een breed scala aan activiteiten en ervaringen, zo wordt er bewust een stevige basis gelegd voor het ontwikkelen van competenties en vaardigheden op verschillende gebieden. Dit is hét moment om natuur-leergierige kinderen te betrekken bij relatie-competentie, muziek, beweging, ontluikend rekenen en lezen, kunst, techniek en taal.
Spelend leren en ontdekken is hun werk van de dag. Binnen en buiten! De hersenen van kinderen ontwikkelen zich in sprints. De eerste kritieke sprintperiode van hersenontwikkeling begint rond de leeftijd van 2 en eindigt rond de leeftijd van 7: recht in de kleuterroos. Tweejarigen hebben twee keer zoveel synapsen als volwassenen. Omdat deze verbindingen tussen hersencellen de plaats zijn waar leren plaatsvindt, zorgen twee keer zoveel synapsen ervoor dat de hersenen sneller leren dan op enig ander moment in het leven. Nu kunnen ze op unieke wijze informatie absorberen, net als een spons! Daarom hebben de opgedane ervaringen van kinderen in deze fase blijvende gevolgen voor hun ontwikkeling.
De uitbouw van een brede ontwikkeling is dus immens belangrijk, hun leervermogen staat nu immers op scherp. De ontwikkelende hersenen worden klaargestoomd zodat ze zich later in de lagere school kunnen gaan specialiseren. Dit is het noodzakelijke kader waaruit kinderen verder ontwikkelen. Uiteraard willen we hen in onze kleuterschool alle kansen bieden via een uitgebalanceerde, krachtige, veilige leeromgeving en zinvolle interacties.
We hebben niet alleen oog voor de cognitieve en motorische vaardigheden, de emotionele intelligentie zien we ook niet over het hoofd. Tijdens deze eerste kritieke periode van hersenontwikkeling oefenen we ook in elke klas in interpersoonlijke vaardigheden zoals vriendelijkheid, empathie, emotieregulatie en samenwerking. Ons schooleigen tijgerverhaal ondersteunt ons daarin. En uiteraard wil ieder van ons een rolmodel zijn voor onze kleuters. Een kind doet immers niet wat het zegt, maar doet wat wij doen.
Jonge kinderen moeten genieten van het leerproces in plaats van zich te concentreren op prestaties. Leerkrachten en ouders kunnen bemoedigend benadrukken hoe leuk het is om nieuwe activiteiten uit te proberen en iets nieuws te leren. Zo blijft het brein uitgedaagd!